Yol Uzar Şiiri - Nurol Banabak

Beden yetmez ki bize ruh yetmez ki
Kendimiz kendimize lanetlenmişiz Kalu Bela’dan
Aşkı icat etmişiz de hiç yoktan
Bir yaşına daha girmiş hayvanlığımız
Öküzün boynuzundan beri zelzeleyiz
Bir ağzımız bizde biri gökte
Yel değirmenimize üflemiş İsrafil
O gün bugündür usumuz uçar
Umarsız bir yarayız kendimize açılan
Babil’den savrulmuş dilimiz yola
Habil/Kabil’den bu yana cinayetiz
Bir insan gitmez öteki insana / yol uzar
İnsanın insana değip geçmesidir verili olan
Hepsi bu kadar

13 eylul 2006