Yol Uzar Şiiri - Fırat Bilgin 2

Gecenin siyahında bir ışık yürür bana,
Kalbimden bir “Hu” yükselir sonsuzluk meydanına.
Aşk ki görünmez ama her şeyi var eyler,
Yoklukla dolu gönlü, varlıkla karar eyler.

Yol uzar, nefes tükenir; sabır davamdan gelir,
Her zorluk bir sır olur, insan onuda taşır.
Göz yaşım secdede gül olur, gönlümde açar,
Her düşen yaprak gibi ruhumda gezinir.

Bilir oldum artık herşey her zerrede hakkın o vakit sustum teslm oldum.
Sükûtta açılır çünkü gönlün en derin durağı.
Susunca duyar insan, kendine dönük en rahmani sesi,
Ve Susuncada işitilir ancak Rabb’in apaçık sultanlık çağrısı...