Yol-Name Şiiri - Sevgili Özbek

Yol akşamları düşerken gönlüm derinliklerine, yüreğimde ki seni aktarıyorum defterime.

Mürekkebim sarıyla kırmızı arasında, seni özlemenin ve seni sevmenin gizli ehramlarından yansıyan gizleriyle turkuaz ağlıyor.

Sol yanım sevdana özgü sesler konaklıyor. « Sevmek izinsizdir. » Yamaçlardan kayalara dönüş yapan, sıcak ve tanıdık bir ses bu. Sinemde bam teline dokunuyor mızrab-ı, nihavent bir melodi doğuyor fa anahtarından.

Ve besmele köklerinden vahdet-i aşk gibi seviyorum seni, yağmurdan ıslanan yosun kokusu gibi.

Bir kız kardeş, bir arkadaş gibi seviyorum seni, özlüyorum dostluğa adım olan izninin temaslarını… Yeni insanlar tanımanın aşkıyla, yeni mekânlar keşfetmenin merakıyla susuyorum seni. Keşke dillerim bir türkü olsa da seninle elvan elvan sohbetler etsek, “kalemin defterin nasıllar” diye sorsam, ya da, ara da bir uğrasam gönül hanına; demli çay üssünü yudumlarken, yüreğimde ki boşluğun bir gözesini tecrübenle doldursam, akide şeker şilesi gibi, heybemin gözleri dolu dolu tartsa.

Seni en çokta, bir anne gibi seviyorum, bir kadın gibi… Bu erdemin erişkenliğinden, aşkın doğduğu yere yerleşiyorum. Başımı bilgeliğine yaslayıp uzun uzun düşünüyorum. Bağdaşan dizlerinde saadet labirentlerini buluyorum.

Seni, en çokta sen gibi seviyorum. Âleme açılan gökkuşağı pencerenden, esmer yalnızlıklarımın etamin tuvallerine işlediğim içimdeki seni ve bana teselli veren hüzmen gibi.

Güneşinden yolladığın şualarının sıcaklığını gözlerime asabileceğim bir gece gibi.

Kısacası, seni her şey gibi seviyorum. Sen her şeye kadirsin. Dünyanın yuvarlaklığıda bundandır. Sensiz, insan yaşayışları sıradan bir hayat, yolları bayattır. Senin ayak izlerine dokunuşluğum olmasa bile, seni sevmenin sınırını koyayamıyorum;

Çünkü:

Seni sevmek doğrudan yaşamaktır!

Velhasıl, hayatın ta kendisidir seni sevmek. Seni sevmek, susuzluğun zülâl-i durudur.
.
Seni her şey gibi seviyorum, seni her şey gibi özümsüyorum ey yüreğimin ana ahengi. Uzun uzun seviyorum seni, aralıksız koştuktan sonra, akran da kesilen nefes gibi. Karlı bir çam ormanında dağ soğuğunda, dudaklardan tüten soluk gibi.

Yani tutku gibi, yürekte iman, damarlarda kan gibi…

Sen yüreğimde elif, yirmi dokuz harf türkçemsin. Sen aşkın doruğunda visal, kalbi avuçlarımda ebedî, geleceğime aynamsın. Seni sonsuz seviyorum ey aşk-ı gül irem yaylasının özü. Seni edebî, şiirlerimin mısralarında seviyorum…

31 Aralık 2010