Yol işçisi Şiiri - Semir Rende

Bir yol işçisi
karanlıkta
servisini beklerken
niye geçer caddeyi
bilmem
telaşsız aradım ambulansı
sükunetle koşturdular geçenler
bir yol işçisiydi
bir akşam üstü ölen

Bir işçi karısı daha dul
çocuklar yetim
yaşam
yaslarının dehşetli
üzüntüleri içinde akıyordu
ve onlar kurumaya yüz tutmuş
fide gibiydiler
öldüğü an
anıya dönüşen yol işçisinin
feryatlarında boğulan dölleriydiler...

Doğa yas tutmuyor
onlar yasta
yaşam oynaşta
ve insan yalnız
kendine yakın yüreklerin
yasını tutmakta
doğa yas tutmuyor
binlercesi ölse de insanların
erik ağacı filiz veriyor
ve
insan
yalnız
yakın bulduklarının
yasını tutuyor.