Yol ile Revan Şiiri - Seyfi Karaca

Giden sene başka otlar üzerinde esiyordu hayat
Başka insanlarla konuşuyor dertleşiyor üzülüyor ya da seviniyordu dünya
Seslendiği her yankıda herkes bir başka insan, her yangınlık bir başka kıvılcım..
Ahdini bileneydi uğur böceklerinin parmak uçlarından sonrasına yol ile revan olduğu.
Her perdede başka bir sazdı uğurlandığı eşiklerde ağırlanan gel git
Henüz haziran olmuş çocukluk med cezirlerindesin işte, dünden ziyade ertesinde devresi günün
Bir ufuk çizgisi alacakaranlığı, bir yaz bağ bahçesi, ufuk çizgisi
Taa ki günden güne ömür ilmeği yola koyulmuş yarınsın şimdiden
Başka kuşlarla geliyordu bahar, güz başka yapraklarla göçüyordu
Burdan öte dünyaya gitmeden kendi yüzüyle ağlayıp gülerek ayna
Ve dahi alaca salkımları bir başka elveda vaktinde eylül sonbahar
Kül soğukluğunda ayvayla nar

Seyfi Karaca…Haziran /23