Yol Hikayeleri Şiiri - İsmail Uysal

İsmail Uysal
362

ŞİİR


28

TAKİPÇİ

Yol Hikayeleri


Yürüdüm, daracık bir sokakta ben
Ardımda yolları virane gördüm
Pencereler vardı kah elim kah şen
İçinde insan yok kaç hane gördüm

Kimi alkış tuttu kimisi yerdi
Kimi kördü, kimi kalbimi gördü
Kanıma yılanın zehri de girdi
Kimini surete mestane gördüm

Çocuklar...Elleri kirli gözü tok
Karınları doysun, başka derdi yok
Çocuklar; elinde sapan, kurşun, ok ...
Yürek parçalayan kaç sahne gördüm.

Kadınlar, diline mühür vurulmuş
Cismi direniyor, kalbi yorulmuş
Zindanda köhne bir tahta kurulmuş
Anayı evlada bigane gördüm.

Sokaklar, bir yanı karanlık, sefil
Bir yanı begonvil, lale, karanfil...
Köşede sırtlanı eğlendirir fil
Köpeği çakala dostane gördüm

Bacadan sefalet üfleyen bir dam
Önünde serviler ve üç beş de çam
Kireçli duvara işlemiş dram
Her çentikte nice efsane gördüm

Sokaklar ağlar mı, ağlıyordu ya
Çocuklar, açlıkla daldı uykuya
Artık dağ başında değil eşkıya
Kalpte sureti yok nişane gördüm

Kaç kırık kalp gördüm, kaç hazin gönül
Ne suda can kaldı ne ateşte kül
Kaç batakhanenin ortasında gül
Kaç kutsal mabette meyhane gördüm

İsmail Uysal
Kayıt Tarihi : 27.12.2022 20:02:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Yasemin Elbek
    Yasemin Elbek

    Yolda ki yürek yakan insan manzaraları ne güzel anlatmış kaleminiz Şair

    Cevap Yaz
    İsmail Uysal

    Teşekkür ederim Yasemin Hanım.
    Var olanı yansıtmak gerek...

TÜM YORUMLAR (1)