Yol Göründü Şiiri - Abdulhamit Birışık

YOL GÖRÜNDÜ

Vahiy geldi Hiradayken,
Vahyi aldı yol göründü,
Haber verdi evindeyken,
Varaka’ya yol göründü.

Cibrili gönderdi Allah,
Vahyi verdi bana billah.
Hatice der: Sübhanellah!
Şimdi sana yol göründü.

Mekke katı, Mekke zorluk,
Verdiler Resûle darlık,
O düşünmez yokluk varlık,
Tok aç ona yol göründü.

Sağa gitti sola gitti,
Ümmetini hep eğitti.
Cahil kimse ona dertti,
Bunlar için yol göründü.

Mekke artık bir kıskaçtı,
Gönlünü Rabbine açtı,
O da Rabbine muhtaçtı,
Rabden haber: Yol göründü.

Ebu Bekir, Ömer, Ali.
Çok zordu müminin hali;
Mümin kul sabır timsali,
Akabe’ye yol göründü.

Dediler gel medineye,
Yesrib dönsün Medine’ye,
Sensin sen bize hediye,
Davet oldu, yol göründü.

O da sevdi bu kulları,
Biraz uzaktı yolları,
Mekke’nin zorlu yılları,
Bitti şimdi, yol göründü.

Çıktılar birlikte yola,
Sevr’de verildi ilk mola,
Acep âkıbebet ne ola,
Bir meçhûle yol göründü.

Sevr’in etrafı sarıldı,
Dostu korkuya kapıldı,
Girişe yuva yapıldı,
Örümcekli yol göründü.

Önce Cidde’ye gidildi,
Derken kuzeye dönüldü,
Arada molalar verildi,
Kızgın çölde yol göründü.

Kuba’da namaz kılındı,
Bir vakit orada kalındı,
Bundan diğerler alındı,
Medine’ye yol göründü.

Taleal bedrü aleynâ,
Fedadır bu can sana,
Hoş geldin yeni vatana,
Hepimize yol göründü.

Hicret bir kutlu yolculuk,
Hicretsiz hiç olmaz kulluk,
İstersen mutluluk bolluk,
Şimdi sana yol göründü.

Kutlu olsun Hicri takvim,
Mutluluk dolsun hep evim,
Dolanıp gelsin bu mevsim,
Selam! Bana yol göründü.

Abdulhamit Birışık
19.08.2020
29 Zilhicce 1441