Gök kuşağı burulmuş, buram buram sayhıyor,
Kardan atlar doruklarda, alkımlardan atlıyor,
Dağlardaki karlara, güneş hançer saplıyor,
Umman zannettiğimiz ömür, hıçkırarak ağlıyor.
Yollar büklüm büklüm, var sayalım kurdele,
Gönüllerde buluşmalı, hep birlikte el ele.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir