‘Düş’ endişesiyle geniş zaman dağıldı önümde
Sarmaldan süzüldü beynimde çınlayan çığlık
Kıpırtılar karıncalandığında özümde
Kırılgan varoluşundan sıyrıldı varlık
‘Gerçek’ endişesiyle geçmiş geleceğe karıştı
Damla olup aktı kum saatinden yaşam
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
ayırmak değil ama bu şiir çok çok güzel...görünen ve görünmeyen yanımızı çok güzel dökmüşsünüz dizelere...aydınlık ve karanlık arasındaki grilikte kalan geçiş noktası gibi...
gönülden kutlarım...selam
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta