Yol Bulamazsın Şiiri - Veysel Şimşek

Her İnsan Ana rahminde ürer,
Gelir bu Dünyaya bir hayat sürer,
Can çıkar bedenin toprağa girer,
Ölümden öteye yol bulamazsın.

Sade bu Dünyada dört bir yanın yol,
Fırsat varken atıp tutarsın bol bol,
Haram yeme iyi düşün akıllı ol,
Ölümden öteye yol bulamazsın.

Akıl bir acayip her dala konar,
Herkes kendi ateşini götürür yanar,
Geride kalanlar ismini anar,
Ölümden öteye yol bulamazsın.

Dünyada yol yapar gidersin aya,
Gerçek değil geçicidir bu rüya,
Ne bir arabayla nede bir yaya,
Ölümden öteye yol bulamazsın.

Nefsine uyupta harama bakma,
Haktan kısmet yiyeceğin bir lokma,
Kalpleri incitip canları yakma,
Ölümden öteye yol bulamazsın.

Binbir defa düşün bir defa silkin,
Her halde bir sonu vardır her ilkin,
Çare değil paran pulun malmülkün,
Ölümden öteye yol bulamazsın.

Yediğin nimetten giydiğin şaldan,
Baş yastıkda süal sorulur kuldan,
Gelende gidende geçer bu yoldan,
Ölümden öteye yol bulamazsın.

Herkes haktan kısmet payını alır,
Derler dünya malı Dünyada kalır,
Veysel derki böbürlenme ne olur,
Ölümden öteye yol bulamazsın.

Tel:05379590555