İnsan bu, her derde olur aşina.
Gün gelir yalnızdır, kendi başına.
Namertler göz diker az bir aşına.
Derdime uzanan el bulamadım.
Yürek gam içinde çekerken zahmet,
Yüzüme gülenden gördüm ihanet,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu güzel dizeler için yürekten kutlarım,
beğeni ile okudum,tam puan ile antolojim de.
Düşmüşüm yollara gariban yazık
Elden gelse zalim kesecek rızık.
Ne bir beklentim var nede bir azık.
Yara ulaştıran yol bulamadım.
Bugünümüzün şiiri; tebrikler... Esen kalın...
Sayın Atila bey günümüz dünyası ve insanı işte böyle çaresiz bırakacak kadar bir sömürgenin kucağındalar. Kişiliklerini satanlar başka nelerini satmazlar ki sattıkları için bizler bu hayatta huzurlu bir yol bulamıyorum. Kutlarım şiiriniz çok güzeldi...Ant++
Maddi dünyada maddeye tapan, maddeya taptıkça yoldan çıkan, yoldan çıktıkça
insanlık onurunu unutan insanlara ben kısaca hayvan diyeceğim. Hayvanın güdüsel iki ereği vardır. Karnını doyurmak ve bilmem nesinin peşinde koşmak. Günümüzün yayılmacı emperyalizm sömürüsüne uşaklık yapanların gerçekten yoldan izden çıktığı bir gerçektir. Sizleri kutluyor, başarılı şiirinizi severek okuduğumu içtenlikle belirtmek istiyorum. Sevgiler, başarılar.
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta