Neyin, kimin sonuydu bu?
Yürüyordum;
Bir başıma, ve dimdik başımla
Hiç yorulmadan,
Yürüdüm hep gülümseyerek.
Taşlı, tozlu yollarında hayatın.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta