Dağdaki ayılar şehire indi,
Bunlardan bozuldu Dünyanın pendi,
Nokta nokta çocuğnun ta kendi,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.
Analar doğurmuş meydana salmış,
Çekmiş bali tiner efsane olmuş,
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız