kenar mahallelerde yoksul çocuklar
çöpe atılmış havuçları toplar,
manav dükkanlarından....
ve ellerini sokarlar
ölü bir göz gibi kendilerine bakan
ateşi çoktan unutmuş sobanın içine.
yanmamış iki kömür parçasını
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Yürek sesiniz ve anlamlı dilerim yüreklerdeki sevgiler daim olsun kaleminizi kutluyorum.Saygı ve sevgilerle
çocukluk zaten en büyük zenginlik, yoksullukla baş edemeyecek kadar hem de... müthiş finaliyle şiir okudum yine sayfanızda. saygılar sana Usta.
-yoksul çocukları ısıtacak güneş doğmamıştır,
çünkü kardan adam hep yol arkadaşlarıdır-
ne güzel yazmışsın abi,
yoksul çocuklar adına içimiz ve yüreğimiz şiirinizle ısındı...
saygılarımla...
Kimden : ikiodabisalon (Bay, 38)
Kime : uzungemici / cevat çeştepe
Tarih : 21.05.2013 23:44 (GMT +2:00)
Konu : Yn: [barisa-davet] Yol arkadaşı*******Cevat Çeştepe
Karım söylemişti bir keresinde; çocukluğundan şikayet eden kimse görmedim diye... Kar altında kalınca bile kardanadam yapabilen ve o eriyen adamla karkardeşi olabilen tek millettir çocukluk...
Anımsattıklarıyla muhteşemdi.
Geceden kalma kar birikintisine takılır ayakları.. Güneş doğmaz o sokaklara. Sonsuz saygımla..
Tebrikler,içi acıtan yakan gerçeklerin şiir şeklinde, ki ağıtı bunlar kalemlerden dökülen.
Dost çok çok güzeldi!
Kalemin hiç susmasın!
Saygılarımla!
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta