Yol Aramakta Şiiri - Mehmet Postallı

Havalar soğudu, kabayel yeğin;
Yapraklar kendine yol aramakta.
Dün gece saçları ağardı dağın;
Kınalı keklikler çal aramakta.

Hava sıcaklığı düştü yarıya
Yemyeşil yapraklar döndü sarıya
Tabiatta öz kalmadı arıya
Şimdi, kovanında bal aramakta

Acı esen rüzgâr evleri yalar
Haneler semaya dumanı salar
Sazlığa renk veren allı turnalar;
Sıcak beldelerde göl aramakta.

Yuvaya sığındı tüm börtü böcek
İlkbaharda kader kime gülecek
Kapadı gözünü, açmıyor çiçek
Bülbüller songüzde gül aramakta

Bazı zevatlarda bambaşka bir hâl
Aykırı makamdan çalıyor kaval
Çölde gezinirler, elde boş çuval;
Dereyi geçmeye sal aramakta.

Bizim şiarımız ne kır, ne incit
Kanımızı emer kene, pire, bit
Sinsi düşman rahat durmaz bir vakit;
Zayıf düşürmeye al aramakta

Mazlum Müslümanlar birçok ülkede,
Her birisi farklı farklı gemide,
İtilir, kakılır oldu git gide;
Tutunacak sağlam dal aramakta.

Mehmet Postallı / 2021