Yol almak istiyorum bu zamanımdan çocukluğuma doğru
Hiç bir tesise uğramadan, yaşanmışları görmeden gözlerim kapalı.
Son durağım, bir sabah vakti annemin okula gitmem için uyandırdığı olsun.
Ve hiç aklıma düşmesin bu anlarım uyanınca.
Çoraplarımı giymeyi beceremediğimde
Annemin tebessüm süslü yüzünün huzuru eşliğinde
Giydireceği anımda dağılsın bütün uyku sersemliğim.
Gün içinde ki derslerimin zorluğu buruştursun yüzümü.
Babamın her şeyi bildiğini düşüncesi belirince naif bir gönül rahatlığında olmak istiyorum.
Başka düşlerim vardı.
Hiç böyle tahmin etmemiştim bu yaşımı
Zaman akışının beni de değiştireceğini düşünmemiştim
En ağır acı; düşerken dizimde oluşan küçük yaranın sızlaması kadar olacak sanırdım.
Bu kadar aciz olabileceğim aklımın ucundan geçmezdi.
Annemin en küçük hayaline bile güç yetiremiyorum.
Babamın gururunu okşayamıyorum bile
Reyhanın göğsünde ki yarasına merhem olamıyorum
Hiç böyle tahmin etmemiştim bu yaşımı.
Kayıt Tarihi : 19.1.2024 00:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!