Yol'aldı Gitti Şiiri - Erdem Gümüş 2

Gayrı cemre düşmez, gönül dağıma,
Aşkın yağmurunu, yel'aldı gitti.
Tünemez bülbülüm, gönül bağıma,
Bülbülün gülünü, el'aldı gitti.

Cânânım selamı, kelamı keser,
Yâd'elle gülüşür, bana da küser,
Sam yelleri gibi, kavurur eser,
Aşkın ateşini, kül'aldı gitti.

Kâh feleğe küstüm, kâh da kadere,
Kahredip talihe, düştüm kedere,
Boşa isyan ettim, rabbe boş yere,
Aslında sevdamı, kul'aldı gitti.

Geldi geçti sevda, bir düş misâli,
Kanadı kırılmış, bir kuş misâli,
Sevgimin iklimi, bir kış misâli,
Bütün umutları, sel'aldı gitti.

Öyle bir aşktı ki, asla atılmaz,
Aşkı yaratana, bile satılmaz.
Meğer bir gölgeymiş, koştum tutulmaz.
Böyle bir sevdayı, zul'aldı gitti.

Gonca gül çağında, soldu Figani,
Bir varmış bir yokmuş, oldu Figani
Bitti aşkın ömrü, öldü Figani'
Bir handan bir hana; yol'aldı gitti!