Yol Şiiri - Seyrani Göl

Yol,
başlangıcı bilinmeyen
ve sonu görünmeyen
bir çizgi gibi uzanır.

Adımlarımız,
kumlara yazılan geçici harflerdir;
dalga gelir,
her iz silinir.

Kimi yürür aceleyle,
kimi ağır ağır sürükler gölgesini.
Ama herkes
aynı sessizliğe varır sonunda.

Yolun kendisi öğretir insana:
ne sahip olduğun taşınır seninle,
ne de ardında bıraktığın
gerçekten kalır.

Her dönemeçte
bir görünmez kapı açılır,
her sessizlikte
bir sır öğrenirsin.

Rüzgâr, ağaç ve gölgeler
içimizde sessizce yankılanır;
her adım bir hatıra taşır,
her gölge, saklı bir sırra dokunur.

Ve yolculuk,
ne bir başlangıçla ne de bir sonla ölçülür;
sadece kalbin taşıdığı sır
bilinmezin kapısını aralar.

Yol,
insanı kendine götürür;
varılan her menzil
daha derin bir başlangıçtır.
S.GÖL