Yürü diye zorlandığım bir yol var,
Hem öyle zor geçebilmem, önüm dar.
Umut doğmaz ufkuma, çünkü benden,
Uzaktır öksüzün anası kadar.
Almıyorsa akıl, öğüt kâr etmez,
Yol yöntem bilmeyenin derdi bitmez.
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Ödevle yüklü zayıf omuzlarım,
Üstelik vakit yok, bitmiş zamanım.
Çekemem bu yükü gücümden öte,
Kim dinler ki, ben kime nazlanırım.
her şiirinizde ayrı bir tad ayrı bir lezzet aldım yüreğinize sağlık tebrik ederim
'Kimse dinlemez' doğru ama, şiirleri neden yazıyoruz, kendimizi kendimize anlatalım hiç olmazsa!...Ehh bir de bizi bir anlayan, bir paylaşan çıkarsa gönlümüz nisan yağmurlarıyla serinler gibi olur biraz..
Ne diyeyim başka Saniye Hanım..
hayat böyle...zamanı gelince gülecek..zamanı gelince de çekeceğiz..şiirler yazarak ömrümüzü sürdüreceğiz..
İnaşallah hatalı bir yorum yapmamışımdır..
Saygılar sunarak, kutluyorum sizi..
TEbrikler nazlı şiire :-) Sevgilerimi yolluyorum.
Sayın Sarsılmaz,
Yine duygu ile ilmek ilmek örülmüş harika dizeler.
Siz nazlanın biz dinleriz efendim.
sevgi ve selamlar.
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta