Gökyüzü karanlığın üstüne ağlıyor
Istırabın dinmedigi bu yolda tek arkadaşım rüzgar.
Yağmurla karanlık üstüme siniyor
Rüzgar deli gibi üstüme geliyor...
Bozuk kaldırım taşları üzerinde ıslanan üstüm başım...
Bugece bir başkayım.
Yürüdüğüm yol hiç bitmeyecekmiş gibi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Istırap ve bitmek bilmeyen gece. Tebrikler çok güzel. Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta