Yokumdur Belki

Sevgiye yardım ve yataklıktan tutukladılar şiirlerimi
Kıvılcımları çaldılar gözlerimden
Mor kıvılcımlardı

Salkım saçak sözlerim vardı
Saçlarımdan düşen bir kaç tel
Anlamsız kelimelerin ahbabıydı kara kaplı
defterim
Ve duygu tacirleri defterime iki el ateş etti
Öldürdüler
Defterimi
yazık değil mi

Çığlık çığlığa koştum koridorlarda
-Öldürdüler öldürdüler-
Cinayeti gözlerimle gördüm
Doğru sözü dokuz köyden kovdular
Yazmayayım diye bir kez daha
Bileklerimi kırdılar

Ama bilmiyorlar ki
Yazamasamda yaşıyor fikirlerim

Elbet bir kafatasında
Bugün değil ama Birgün
fidan vereceğim
O gün gözyaşlarımla sulayacağım zeytin dalını
O gün alevler insanlık onurundan uzakta yanacak
Karanlıkta görecek insanoğlu
Gözlerinden öpeceğim kedileri

Dediklerime gülünecek
Zerdüşt gibi yalnız kalacağım
Kimsesiz sessizliğe hasretim zaten
Güneşe sarılıp ağlarım belki

Hüsranlı menekşe kokuları mürekkep olsaydı keşke
Bitmek bilmeyen rüyadayım sanki
Saatlerce geçmiyor zaman
Saliseyle yarışıyorum

Kendi kendimle
gurur duyuyorum bazen
Dalga da geçiyorum aslımla
Bir insanım sadece

Yokum aslen ben