Yoktum Ben Şiiri - Celal Bahar

Yoktum ben... Ne içeride ne dışarıda. Olmadım hiç, Ne orda ne başka diyarda. Görmedi kimseler beni, Ne düzde ne bayırda. Yoktum ben... Ne hayalde ne düşte. Olmadım hiç, Ne hüzünde ne gülüşte. Sormadı kimseler beni, Ne ölümde ne dirilişte. Yoktum ben... Ne kalpte ne akılda. Olmadım hiç, Ne uzakta ne yakında. Duymadı kimseler beni, Bu aşk beni yakanda. Kapındayım sandım, Eşiğinde oturanda. Kulunum sandım, Gel diye çağıranda. Meğer zulmetmekmiş maksadın, Öfke ile bağıranda. Yoktum ben... Hem sende hem kendimde. Ara ki bulasın gayrı, O garip aşık nerde. Gözler de görmez artık, Çekilmeden inen perde. Yoktum ben... Ne anda ne zamanda. Kül oldum zahir, Bu aşk ile yananda. Kayboldu bu fakir, Yalan gözlere kananda...