Yoktu kimsem Şiiri - Nurten Temel

Yoktu kimsem
Dar bir gölek kollu gibiydi sevdan
Rüzgara gebe bir kıştı yaşadıklarım
Kimlik bunalımında
Biçareler de dolanıp durmaktı talihsizliğim
Talih dediğin kimin elindeydi
Acayip bir zamanda kaldı düşlerim
Yoktu kimsem
Düşündüm kavrulası yüreğimle
Yanıtsız sorularda ahlarda kaldım
Ahlarım gençliğimle çarpıştı
Kazandığım neydi yada yitirdiklerim nelerdi
Bilinir mi
Genç miyim diye çok düşündüm
Hayatın hangi devresindeyim
Geçti mi benden ömür
Gitmeye hakım var mıydı?
Ya gidecek yerim
Yoktu kimsem
Senden öncede…
Senden sonrada...