Alevden yanan gözlerin var senin.
Yüreğim küt küt atıyor bakınca gözlerime...
Zaman,su gibi akıp gidiyor avuçlarımdan.
Dünyam oluyorsun, ruhuma işliyor sesin.
Aydınlık günler doğuyor, gecelerime-gündüzlerime...
Ne zaman bir haber yollasan..
O, özlenen saatleri yaşıyorum.
Yalnızlık dolu günlere meydan okuyorum.
Beni unutuyorum, kendimi aşıyorum.
İçimde açan binbir renkli çiçeklere bakıp bakıp,
Seni anlatıp, dizelerimde seni dokuyorum.
Sen kara gün dostum;
Şaşkınlığım, geleceğim..
O, utangaç çocukluğumun ilk aşkı..
Bitmez, tükenmez heyecanım.
Ben yaşadıkça, seni HERŞEYİM bileceğim.
Biriciğim, güzelim, canım.....
Necdet GÖKNİL
Kayıt Tarihi : 28.2.2009 05:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!