Yoksunluğunun izleri Şiiri - Mehmet Göksel

İyiyim demekten başka çaremiz yok.
Aşka bulunmuyor çare,
Gelde anlat şimdi yare.

Ne kadar boş herşey.
Seninle doluyum en derinime kadar,
Bu boşluk yaralar bizi en derinden..

Şu günlerde bir sana birde sensizliğe yanıyorum..

Bu aralar hayatım da hiç iyi giden bişey yok.
Sen bile kötüye gidiyorsun,
Ben nerelere gideyim sen söyle ?

Bir yanım sen diğer yanım sensizlik.

Bu gece de konumuz ellerin olsun.
Ellerin’den bahset bana,
Tutamadığım ellerinden.

Ben seni ellerin olsun diye sevdim.
Ellerinde hep benim ellerin olsun istedim,
Sen hep başkalarını istedin..

Kimbilir belki sana uzak,
Başkalarına yakın bi ihtimalim.

Anlatacak kimsemiz yoktu.
Ama anlaşılmak istiyorduk..

Söz konusu sen isen, ben sözün konusu bile olamam..

Bak bu yoksunluk senin eserin.
Kaldırırım diyorum, yine oluyorum esirin..

Bilmezsin kaç şair intihar etti de,
Bende ki seni inkâr’a yetmedi..