Gidişine paralel hayatı yoksun yaşıyorum,ne bir fincan mutluluğum nede bir kuru ekmegim var.
Yüreğimde taş kaynatıyorum içten içe besleniyor acılarım dumanı tütmüyor sobamın üşüyor yarınlarım ve en kötüsü ne biliyormusun?
Yoksunlugunun yardım alma gibi şansı yok...
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta