Gidişine paralel hayatı yoksun yaşıyorum,ne bir fincan mutluluğum nede bir kuru ekmegim var.
Yüreğimde taş kaynatıyorum içten içe besleniyor acılarım dumanı tütmüyor sobamın üşüyor yarınlarım ve en kötüsü ne biliyormusun?
Yoksunlugunun yardım alma gibi şansı yok...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta