Gölgeleri uzarken aksamin
Yalnizda bitiyorsa tekrari mümkün olmayan sinavin zavallisidir insan
Cünkü kilit altina alan zikzaktaki kozmik sessizlik
Bütün akil disi dövüslerden ve kiskirtilmis inatlasmalaran
Kaptirip götüren kendini didik didikleyerek yenilmis cikartan
Umudu zavallinin zügürtü zafer naralarina kadeh tokustururcasina
Kestane renginden grilesmis sandiklara cakir keyifciligi ederek
Kimligini yirtip atmis ham hayallerle bozgun yerine kirli melhem calar gibi
Esyalarin fink attigi odalara kapanan
Eger sen isen dahi, insan degilsin
Hayat okulunu askia almis kaytarislarla yoklugu sermaye edinmissen
Kosunüse cakilmis raptiye basliklarina benzer panodaki parlak vaziyetin
Ugrasam ceker alirim cekmecedeki kopyami filan yani
Sen gidersin de, seni beklemeyecektir gökteki ay sudaki yildiz
Yerden yukariya yikinip yükselen yankisiz burgaclarla
Olmadiysan,
Mimyon ciceklerin soldugu saksilara agir gelisine benzer
Diyemediklerin sesinde kalacak kimi türkü saz söz ve sarkilarin
Sarpa sararak bütün gücüyle topraktaki cinara dogru
Resimler dolusu telefonlarindaysa en son
Herkesin bildigi
Ve hic kimse kadar yapa yalnizligin
Subat / 22
Kayıt Tarihi : 5.3.2022 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!