Yoksun Belki De Hiç Yoktun

tırnak diplerimde hissediyorum seni
saçımın en yüksek telinden
ayaklarımın en alçak atomuna kadar
soğuğunda donmak istiyorum
üşüt beni
korkmuyorum

sokak başlarında göğüs göğüse aşıklar görünce anımsıyorum seni
o ilk sarhoşlukta
o baştan aşağı basan sıcakta
yanmak istiyorum kıvılcımlarında
yak beni
korkmuyorum

başkalarının ellerini, gözlerini belki bir bakışını yakalayıp sana benzeyen
seni tekrar yaratıyorum
sen ise beni var etmiştin
şimdiyse yok et beni
korkmuyorum

yüzüne tüküre tüküre geçiyorum kaldırımların
köpek gibi özlüyorum seni
ben ayrılığın karşısına kafamdaki sözlükte aşk yazdım
çok az dokundum sana
parmaklarımın ucu hala yangın
ulaşamadım sana
uzaklığında yor beni
korkmuyorum

ne denli bir savaş bu içindeki
beni sayfa sayfa yırtan
ne olur vazgeçme hiç olmayandan
unutma ismimi
seni gördüğümde masmaviydin
yalvarırım grileşme
hiç istemedin beni
bana aşktan bahsetme
birtanem artık barış kendinle
ve benimle
biz iki kişi değiliz
çok sev bizi
korkma