Kömür karası bir güne uyandı yine düşlerim,
Ve başucumda mahpus,
Hiçliğine emanet özlemin...
Alıyorum veriyorum sabaha dek içimde seni,
En ücra köşelerde saklıyorum kalbini,
Neden sonra umuda açıyorum gözlerimi,
Yeni doğmuş bir bebek misali,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
