okuldan döndüğün saatlerde
iskelenin yanında beklerdim mutlaka
beni görünce belli belirsiz gülümserdin
arkadaşlarından ayrılıp yokuşa yönelirdin bir ceylan gibi
onlar da görürlerdi beni
gülümserlerdi
kimsenin geçmediği dar bir sokakta
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta