Yoksun...Oysa nasıl korkardım sensizliğimden hatırlıyor musun? Nasıl ürkerdim geceleri karanlıktan çocuklar gibi...Nasıl saklanırdım kendi benliğime,nasıl çekilirdim içime...Kendi kabuğumda gizlenirdim bütün o kapımda bekleyen acı yükünden kurtulabilmek için...Seni tutabilmek için nasıl da çırpınırdım...Nasıl bakardım gözlerinin içine...Nasıl titrerdim üzerine...Nasıl sakınırdım seni kendimden bile...Yanımda kalmanı,yanında olmayı nasıl dilerdim...Kollarımda kalman için,dizlerimde durman için nasıl yalvarırdım içten içe...Ruhum varlığının esaretinde kaç sabahı bekledim öyle ümitsizce...Kaç geceden kaldım öyle bir başına nöbette...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta