Yoksulluk günlerimde
Avuçlarım saklardı kendini
İçi boş ama doluymuş gibi duran
Ceplerimde sımsıcak kendini
Yoksulluk günlerimde
Dostlarımı bilirdim
Öyle azı içten gülümserdi ki
Bilirdim bir tas çorbasını
Paylaşmaya hazır olduğunu
Zaten işte o günlerimde
Dost diye anımsadıklarım
Benden farkı olmayanlardı
Belki benim bir cebim vardı
Onları sa elleri hep boşlukta
Soğukta ve görünmez bir noktadaydı.
Kayıt Tarihi : 17.2.2006 23:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!