Yoksulluk Şiiri - Hüseyin Çoban 2

Yoksulluk;
Nazik bir sözün yokluğudur.
Parası yok,
ama tecrübesi çoktur.
Bir Köledir,
boyun eğmeye mahkumdur.
Tek bir sermayesi var,
o da yokluktur.

Serveti sevgidir,
varlığı saygıdır.
Ölçü biriminde,
Miktarı az kalır.
Kendini duyuramaz,
sesi kısık tır.
Çok namusludur,
her şey ona günahtır.

Yoksulluk;
Sofu'nun fon zenginliğidir.
Ruhu çok cömerttir,
Yüreği geniştir.
Hem bir Öğretmen,
hem de bir Öğrencidir.
Şairdir;
Kalbi Zarif, Dili Naiftir.

Kimi insanlar,
Paranın kölesidir.
Yalan söylemeyi kendine kar bilir.
Onlar;
Rengarenk maskelere sahiptir.
Bukalemun gibi,
her renge bürünür.

Hayat ölüme giden ince bir yoldur.
Kızgınsam, isyan etmek benim huyumdur.
Ben de Zenginim,
benim Servet'im çoktur.
Sağlık benim için en güzel Mutluluktur.

27.10.2021

Hüseyin Çoban