Yoksulluk. Şiiri - Sedat Hünker

Birgün göstermedin düşüp yakamdan.
Canın çıksın senin kıtlık yoksulluk.
Ayrı düşürdün hem yar hem sıladan.
Canın çıksın senin kıtlık yoksulluk.

Bir dağ gibi durdun bir aşamadım.
Sarp yokuşlar oldun bir aşamadım.
Elinden kurtulup bir yaşamadım.
Canın çıksın senin kıtlık yoksulluk.

Ne param oldurdun nede malım.
Hep elinden geçti sefil yaşamım.
Bitmedin hiç bende ne tam ne yarım.
Canın çıksın senin kıtlık yoksulluk.

Hep oldun gözümde yaş buram buram.
Hep sızladın olup içimde yaram.
Hiç bitiremedim seni ne yapsam.
Canın çıksın senin kıtlık yoksulluk.

Sedat hünkar