Yoksulluk Şiiri - Osman Garip

Bu derde dermanı nereden buluruz
Geceleri hep hayal mi kururuz
Ah vah ile bir gün elbette ölürüz
Mahşerde de gelir bulur yoksulluk

Derler fakirde dert ölünce biter
Fakirin bacası mahşerde tüter
Yeter yaradanım çektiğim yeter
Canımı al belki biter yoksulluk

Bir hoca üç beş kişi koysun kabire
Burada çoğalıyor dertler habire
Bu anaca geçirdik ömrü sabrile
Mahşere peşimden gelme yoksulluk

Yazın iş bulunmaz kışın ise odun
Yiyecek yoktur nereye kodun
Peşimden gelirsen hep adım adım
Ne kadar severmişsin yoksulluk

Yiyecek yoktur giyimde öyle
Dinleyen yok derdi söyle de söyle
Ah gardaş hayat geçer mi böyle
Hepimize bela oldu yoksulluk

Köyden kaçsan şehirde de buluyor
Ardımızdan her tarafa geliyor
Kuru lafla herkes hatır soruyor
Sözler ile geçmiyor ki yoksulluk

24 / 4 / 1980