Yoksulluk Şiiri - Nuh Comba

Her günü sıkıntı her günü keder
Ben beni bileli hep böyle gider
Bütün emekleri olurken heder
Garibin sırtına vurur… Yoksulluk

Akşam olur tüner bir kuş misali
Çalınmaz kapısı, sorulmaz hali
Kaybolur dostları yoktur emsali
Kudretin sırrında durur… Yoksulluk

İçinde bir sızı gülmez ki yüzü
Gün doğsa da zindan olur gündüzü
Derin iç çekerken yaş dolar gözü
Hicran kirpiğinde kurur… Yoksulluk

Bir telaş bir gayret çabalar durur
Ah çeker derdini sazına vurur
Dosdoğru bildiği yolunda yürür
Minnetsiz ekmekte gurur… Yoksulluk

Garibin yolları yokuşa çıkar
Durulmaz suları bulanık akar
Dalar ufuklara hüzünlü bakar
Omzundan bağrına yürür… Yoksulluk

Hayat yolunda hep yokuştur düzü
Bağırsa çağırsa dinlenmez sözü
Titrek hayalleri üşütür özü
Hem çürütür hem de çürür… Yoksulluk

Nuh Comba