Çalmadım çırpmadım haram yemedim
Böyle gelmiş böyle gider demedim
Beni muhanete muhtaç eyledin
Yoksulluk sen beni perişan ettin
Bir gün olsun varlık nedir bilmedim
Alemi dünyada dimdik gezmedim
Dertsiz olupta zevkimden gülmedim
Yoksulluk sen beni perişan ettin
İn şu omuzumdan belimi büktün
Yerinden kalkmayan ağır bir yüksün
Sonunda benim de defterim dürdün
Yoksulluk sen beni perişan ettin
Muhanetin kapısını çaldırdın
Değer değmez insandtan borç aldırdın
Umutlara kucak açtım kandırdın
Yoksulluk sen beni perişan ettin
(26.08.1998)
Yusuf GürsoyKayıt Tarihi : 2.1.2012 14:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!