Yoksulluk Şiiri - İlhami Arslantaş

Ne olacağım de ne oldum deme
Seninde kapını çalar yoksulluk
Her makamdan çalan sazın var ama
Hâl hatır sormadan dalar yoksulluk

Bir afet bitirir servetin malın
Taş, tuğla düşünce kırılır dalın
Sağlığını vermez uçağın,yalın
Namert kapısına salar yoksulluk

Alay etseniz de haddi bilmeden
Hayalle bilinmez başa gelmeden
Mezara götürür bir gün gülmeden
Aklını sırığa dolar yoksulluk

Köşe bucak kumarhane pokerde
Eline denk gelmez her an joker de
Bir düzenbaz bileğini büker de
Elin ayağını küler yoksulluk

Ne mercedez kalır ne kalır havan
Havyar rüya olur ekmeğin yavan
Üstüne çökecek sanırsın tavan
Cebini kırk yerden deler yoksulluk

Der İlhami bir eşeğin peşinde
Katığı görürsün her gün düşünde
Sekreterin kalmaz yirmi yaşında
Sefahat namazını kılar yoksulluk