Elleri vardı yoksulluğun
Küçük zayıf sıska
Kemiğine yapışmıs deride
Açlığı kurt açlığı doyumsuz
Dogduğu günden
Bekleyen sancı midesinde
Agrı Dağı’na bakar gözleri
Kimi gün mavi kimi gün siyah
Ama hep beyazı görür
Tanır kardan adamları 'Arkadaşıydılar'
Hatta birinin adını da bilirdi 'Umut‘
Uçardı elinden tutup
Götürürdü onu sıcak ülkelere
Üşümediği aç kalmadığı…
Gülerdi annesi saçlarını tarar öper koklar
Tarağı güneş renginde
Sorardı bazen büyüyünce ne olacan
Öğretmen olacam Öğretmen olacam
Kararlı istekli açılırdı minik gözleri kocaman
Koşardı çıplak ayakları kar'a aldırmadan
Görmezdi annesinin dökülen gözyaşlarını
Güneş'ten damlayan......
& Aşık Alemi &
Bilal SiliKayıt Tarihi : 31.3.2008 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yıldızlı***********sevgiler bırakıyorum sayfanıza e miiiiiii
TÜM YORUMLAR (15)