Yoksulluk Şiiri - Yakup Başar

Git Üstümden Hey Yoksulluk
Üstüme Sinmiş Bir Koku Gibisin
Süzülme Ne Olur Gözümden Yaşlar
Bardakta İçtiğim Suya Dönmüşsün

Geceleri Rüyamda Bile Rahat Vermezsin
Uyuyan Gözleri Fal Taşı Gibi Açarsın
Kalbim Yorgunluktan Gebermiş Gibi Çarparsın
Sevdiğimin Gözünden Yaş Olup Akarsın

Sanki Üstüme Vurdu Zemheri Ayazı Gibi
Kahırdan Oldu Saçlarım Şimdi Ben Beyaz
Yoruldum Ben Yaşlandım Artık
Gene Geçmeyecek Yoksulluk Bu Yaz

Yağmur Yağar Dolu Yağar Ayazlanır
Benim Derdim Geceleri Haylazlaşır
Gönlüm Sabaha Kadar Nerelerde Dolaşır
Korkarım Bu Yoksulluk Çocuklarıma da Bulaşır

Bu Sabah Saat Dörtte Sevdiğimin Hıçkırıklarına Uyandım
Dedim Sevdiğim, Hayatım Sana Bu Saatte Ne oldu
Rüyamda İçime Yine Bir Yoksulluk Doğdu
Sabaha Karşı Bak Yine Gözlerim Yaşlarla Doldu