Yoksulluk Şiiri - Özkan Zalimer

yoksulluk bizim adımız
yoksulluk, kankardaşımız
bir parça ekmek olsa paylaşırız
bizim adımız yoksulluk

nerde fakir görsek içimiz kan aglıyor
sokak çocukları, yoklukla yaşar
kimisi aç,üstü yok bir köşede beyhudar

bizim adımız yoksulluk
yüregim parçalanır fakir görünce
anılmaz adı unutulunca
bizim adımız yoksulluk

bir el uzansa ona gözleri parlar
sıcak kucak olsa sevinci artar
bizim çocuklarımız hepsi onlar
bizim adımız yoksulluk

şu garip özkanı sevda yaktı
şu fakir açları aglattı
inanki sevgilim fakir beni tanıyınca
hepsi hüngür hüngür semadan boşalırcasına agladı