İster yakın çevrene bak,
Dostluk hep yoksullukta vardır...
İsterse koskoca evrene bak,
Dostluk hep yoksullukta vardır!
Yoksulluğun adı üstünde,
Ne var ki paylaşamayasın?
Hele şöyle bir şeyler olsun,
İsterler ki sen olmayasın!
Gölgen bile rahatsız eder,
Yerde sürünenleri...
Yalandan gülümserler,
Seninle yerler içerler..
Kin doludur yürekleri,
Olsa bile her istekleri!
Bu kin ta Habil ile Kabil'den gelir,
Koca Dünyayı paylaşamayan!
Hz.Adem babamızın iki oğlu...
Koca Dünya yetmezmiş gibi,
Sınır çizmişler sağı solu..
Ailede büyük kimse,
Her şey onun gibi sayılır...
Büyüğün aklı kıt bile olsa,
Kendini hep haklı sanır,
Hatta angıt bile olsa...
Dostluk, hatta kardeşlik,
Sadece yoklukta ve yoksullukta!
Var ise, biraz bir şeyler..
Yollar ayrılır, hemen bollukta...
Varlıkta ortadadır kin,
Cahilin tek silahıdır...
Yoksullukta canım, gülüm
Nedense bol bol söylenir!
Sen arayı açınca şöyle,
Kıskançlık dizboyu ortaya çıkar...
Canım, gülüm söylenmez öyle!
Özündeki yabani huyu ortaya çıkar..
Kayıt Tarihi : 18.2.2007 23:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Muhteşem bir şiirdi.
Sevgili kardeşim, Değerli kalem Sayın : Necmettin Özelçi
Gönülden gelen duyguların mısralara duygulu ve etkili bir şekilde aktarılması ile beğenerek ve saygı duyarak okuduğum Çok Güzel Bir şiir olmuş.
Şiirdeki ustalığınızı selamlıyorum.İkinci Tam Puan Tekirdağ'dan..
Şiir ve hayat yolunuzun açık ve engelsiz olmasını diliyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Kardeşimin sayfasına Sevgi ve saygı ve başarı dileklerimi getirdim. Lütfen kabul buyurunuz.
Dr. İrfan Yılmaz. - TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (1)