Yoksulluk( 2) Şiiri - Kemal Tekir

Yoksulun ömrü mücadeleyle,
Çalışmakla geçer rızk
peşinde.
Gelirleri yetmez hiç giderlere,
Yapamaz bu yüzden hiç denk bütçe.

Fuzuli harcama yapamaz asla,
Öncelik zorunlu ihtiyaçlara.
Zorlanır kıt kanaat yaşamaya,
Delik deşik bütçeler turmaz yama.

Ömrü geçer,hep kemer sıkmakla,
Yoksullukla,yoksunluk arasında.
Boğuşur hayat ta hep zorluklarla,
Gelip geçer ömrü,ah ile vahla.

Varsıllar hep yoksulluğu överler,
Yoksulları hep teselli ederler.
Aç gözlü varsıllar,doymak bilmezler,
Hep bana,Rab bana derler.

Yoksulluk bir kader,değildir dostlar,
Gelir dağılmındadır sorunlar.
Varsıllar aslan payını alırlar,
Adil olmaz,gelirde paylaşımlar.

Dünya da açlıktan ölürken insanlar,
Görmezden gelir hep varsıllar.
Komşusu açken tok yatmaktan,
Rahatsız olmayan varsıllar da var.

Kemal Tekir