Yoksulluk. Şiiri - Fehmi Tazegül

Bir dilim ekmek zeytinle doyun.
Hep başımızda dönüyor oyun.
Beraber gezerler kurtla koyun.
Dost olmuyor bizlere yoksulluk.

Bir eski bir yırtık neden giyersin.
Görür zenginleri el aman dersin.
Sen ise acı soğan ekmek yersin.
Cebine sığmaz gider yoksulluk.

Kara bulutlar olur çöker üstüne.
Şükretme sen gelen her güne.
Neden bakmazlar senin yüzüne.
Kapıları çarpar gider yoksulluk.

Fehmi,
Kimseler çalmaz senin kapını.
Aldılar elinden baltanın sapını.
Olma hasta yutamazsın hapını.
Bize korku salar gider yoksulluk.