Yoksulluk Şiiri - Fikri Demir

Takatsız çaresiz yorgunum yorğun
Peşimi bırakmadın benim yoksulluk
Çok çektim elinden bıktırdın gayrı
Taşlardan taşlara vurdun yoksulluk

Yıllarca uğraştım didindim durdum
Varsıllık hayalim çok düşler gördüm
Bir gün can çekiştim,ha bu gün öldüm
İnleye inlete yordun,bitirdin yoksulluk

Üstüme çökersin zehmeri kış gibi
Uçup da gidemedim şu kuşlar gibi
Bırak bırak nolur kendi halime beni
Ganimet mı sandın beni yoksulluk

Boğazımda takılı yoksulluk urganı
Felek mı yazmış bilmem fermanı
Aldın gittin örtündüğüm yorğanı
Ayazda koydun beni yoksulluk

Düz yollarım yokuş ettin süründüm
On iki ay türlü renklere büründüm
Anlamam bilmem bende ne buldun
Biçare göz yaşımı döktün yoksulluk

Fikri kime desem,kime yalvarsam
Bilemedim ne edip çareler arasam
Bir yar boyu çukurlar içine katsam
Örtsem toprakla seni yoksulluk.