Yoksulluğun Küçük Prensi Şiiri - Ahmet Ö ...

Ben bilmiyorum gözleri neden gülüyor
sefaleti bir tablo gibi taşırken
Bir makas gibi ayrılan kadere
tınmayışı minicik gövdesiyle nedendir
Çocuk elleri feryat
çocuk elleri figan
Kabulüm, açlığı küçük kıyametim
Kimsesiz sokağın kimsesiz yumurcağı
Sekiz kardeşin bilmem kaçıncısı
Yoksulluğun küçük prensi
Sanki yüzyıllardan beni tanıyor
Öylece gözlerime bakıyor gözleri çakılı
gülümser bir acı tebessüme aşikar
Ağlasam yeridir
Ağlasam bilmiyorum oyun oynar mı
Sokağın ortasında durmaz mı öyle
bir başyapıt gibi dikildiği yere
O nurlu gölgeye gövdemi sersem
Açlığını bana ver diyerek tokluğumu versem
Bir gülse 'baba! ' diye

(23:02)
(13 Ekim 2004)
(Sakarya-Akyazı)