yapayalnız bir dağın başında
ya da bir dağın yalnızlığı çökmüşken
buz tutmuş bakışlarıma
avuçlarıma sığdırmaya çalışıyorum
kanayan yüreğimi...
başımda sevdanla karların üstünde yürüyorum
iz tutmuyor adımlarım...
hayalinle tutuşurken bu gökyüzü,bu yıldızlar
yüreğimi bir kuşun kanatlarında sana yolluyorum..
sen benim belâmsın,
dudakların ecelim...
zehir olmalı yokluğun diyorum,
yoksul olmalıyım
yahut bir yoksulun yüreğindeki sevda...
dağlar yığılmalı önüme;
seni arzulasam da delice
uzağında solmalıyım...
şimdi sen ne olur gitme
ya da ne olur şimdi git...
böyle yaşanmalı bu sevda
böyle yoksul ve böyle umutlarıyla...
Kayıt Tarihi : 16.4.2006 01:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!