Doğduğun ıstıraplı gecenin
Kara yüzünü, acı çığlıklarınla
Yırttın da dinletemedin kendini
Bu dünyaya gelmek istemediğini
Yoksuldu doğduğun topraklar
Sofrada kör olasıca ağa
Tarlada kısmetine kargalar
Ortak olmuşlar birer birer
Bu da senin kara yazgınmış
Bana sizin köylüler söylediler
Büyüdün hüznün koynunda
Okullu çocuk oldun
Kitap, defter, kalemini
Bir de gümüş kanatlı umudunu
Torbadan çantana koydun
Yanık bir sevda türküsüyle
Okul yoluna koyuldun
Gittin okula birkaç gün
Öğretmenin sürgün edildi
Bu da, siyasetin sana
En büyük iyiliğiydi
Okul da kapandı o gün
İlk çocukluk sevincin
İlk bayramlık hediyendi
Babanın sana aldığı
Güllü bir entari ile
Bir çift de kara lastik
Yastığının altına koydun
Yıldızları toplayıp gökyüzünden
Papatya bahçesinde hayaller kurdun
Çiçek çiçek düşlerinin arasında
Kelebeklerle gezinip durdun
Kaldırmasalar, ne güzel de uyurdun
Daha on dördüne yeni girmiştin
Ozanların söylediği gibi
Ayın on dördü gibiydin
Saçının her telinde
Bin delikanlı yüreği savrulacaktı
Bastığın her adımın altından
Sevda çiçekleri fışkıracaktı
Baktığın her yerde kopacaktı
Kızılca aşk kıyametleri
Sevda türküleri yakılacaktı
Senin için Harran Ovası’ndan
Buram buram, alev alev
Yüreklerde yangınlar kopacaktı
Köyünde kavga olmuştu
Kardeşin çıkan kavgada
Töre uğruna bir hasmını
Mavzerle, övünerek vurmuştu
Toplandı köy meclisi
Beş yüz yıl geri gittiler
Töreleri böyle demişti
Seni on dördünde
Ayın on dördü gibiydin
Kan davasının yerine
Tutup kocaya verdiler
Bir İstanbul masalı dinlemiştin
Taşı toprağı altın diye
Gözyaşlarınla çiğneyerek
Beyaz gelinlik giyinmiş
Umutlarının cesedini
Bindin kara trene
Düştün gurbet eline
Önce canından can kopardılar
Bir gece yarısı
Oğlunu tinerciler vurdular
Sonra iş kazası diye
Kocanı, falanca beyler
İstemeden sakat bıraktılar
Dün akşam televizyonda duydum
Haberlerde söylediler
Bir parça ekmek uğruna....
Bir parça ekmek uğruna....
Yoksul temizlikçi kadın
Cam silerken yedinci kattan
Düşüp öldü dediler
Adına yoksul vatandaş demediler....
Adına yoksul vatandaş demediler....
Yoksul temizlikçi kadın
Düşüp öldü, düşüp öldü
Yoksul temizlikçi kadın dediler
28-07-2004
Gebze
Kayıt Tarihi : 16.8.2004 00:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!