kar düştü kömür rengi saçlarıma
yokluğunda yüzüm bir garip ağlıyor
dert ile nasıl aşık ettin kendine
ölüm giydirilmiş bedenim sızlıyor
paslı raylarda içim ezildi
düz yolda ayağım sekiyor
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
