Yoksul evlerin saçakları uyuştuğu vakitl ...

gökyüzü renginde yağan yağmurdu
içimde yürür gibi yürüyen
bulutların üzerinde
penceremde
pırıl pırıl

rüzgarda ses havada koku
şah damarım kadar yakın
içi sıcak dışı soğuk billurdan bir su
gözlerimin içinden derin derin akıyordu
oysa ne anılar saklıyordu
en keskin acılardan
en kesif hüzünlerden

kimi buhran,kimi muamma,kimi derbeder
ölümsüz aşklardan
kimi güzeller güzeli, kimi çöl kızı leyla
kimi öylesine mecnun,kimi çılgın aşık kays

uzun uzun yanan ey ateşin alevi
ey vuslatın hazzı
ey vaat edilmiş duygular
ey kalbe esen meltem
tenleri yakan ey kutlu ışık
zihne serpilen onca yıl onca zamandan
silinen bendim
hafızamda yer etmiş unutulmaz olmuşlardan

her yanda sükut
ağlar gibi ta uzakta yalnız
ağlar gibi gözyaşsız, çığlıksız
her yanda sessizlik
zemheride bir kızıl duman gibi cansız
gökyüzü bir buzlu cam gibi kızıl kızıl

sonrası ruhumda ağlama isteği uyandıran
yüreğime oturmuş bir demir yük kadar ağır
küçükten hisler
fısıltılı sesler
yoksul evlerin saçakları uyuştuğu vakitlerde
yavaş yavaş ıslanan gözlerimdi

evlerin içinden siyah paltolu adamlar
odalardan siyah entarili kadınlar geçiyordu
tıpkı gecenin siyah renginde geçen yıllar gibi
tıpkı sokağın şeklinde hikayeler gibi
tren geçiyordu yanıbaşımdan
kalbimin içinden

eskiden kalma bir dram geçiyordu ruhumun semasından
bir tesadüf eseri
iniyordu lacivert günahlar şehrin üstüne
mor hayallerden
eflatun düşlerden
bir takvim yaprağı kadar çıplak
içine çiy düşmüş karakış güneşi kadar sıcak

redfer